…και κάνει ζέστη, φούρνος το
σπίτι, ασ’ τα να πάνε. Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη είπανε για καύσωνα (Ιούλιος
είναι, φυσιολογικό) . Και δεν με καίει το νέο για τη ζέστη που θα φάω στη μούρη
την ώρα που όλοι οι άλλοι κάνουν διακοπές, σκέφτομαι το βράδυ της Τετάρτης που
είναι η καλοκαιρινή παρουσίαση του βιβλίου μου και οι καλεσμένοι θα με βρίζουν
μέσα από τα δόντια τους.
Η ΔΤ (Δημόσια Τηλεόραση) είναι
στον αέρα με επαναλήψεις φυσικά. Εγώ βλέπω την εκπομπή Φώτα πορείας με την
Έλενα Ακρίτα. Εν τω μεταξύ σκεφτόμουν ότι αν βάλεις ένα Ν ανάμεσα στο Δού και
στο Του γίνεται ΔούΝούΤού. Τους ξέφυγε ή το κάνανε επίτηδες για να γλύψουν; λέω
τώρα εγώ.
Χαμός έγινε και με τον Αντωνάκη
που απολαμβάνει την επιτυχία του και τα εκατομμύριά του αλλά δεν ξεχνάει να
κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις βάζοντας τον εαυτό του στην κατηγορία του Μεσοέλληνα
επειδή δεν ανοίγει σαμπάνιες. Μας δουλεύει μου φαίνεται.
Φάε ρύζι κι άσε τον Κινέζο να
σφυρίζει. Αυτό ήταν τίτλος επιθεώρησης; Δεν θυμάμαι. Σίγουρα πάντως δεν έχω
ακούσει πώς σφυρίζουν οι Κινέζοι. Τους έχω δει να δουλεύουν σαν τα μυρμήγκια
απέναντι από την πλατεία Κουμουνδούρου. Κάτι ξέρουν αυτοί και δεν μας το λένε. Το
ρύζι πάντως τρώγεται. Με τη μεγάλη κουτάλα και χωρίς γιαούρτι. Κοτόπουλα,
μπριζόλες και μπιφτέκια είναι όνειρο απατηλό. Για λίγους. Γι’ αυτούς που η
φράση οικονομική κρίση τους είναι άγνωστη.
Ευτυχώς που ακόμα δεν μου
έχουνε κόψει το κινητό και το ίντερνετ και μπορώ να έρχομαι σε επαφή με τον έξω
κόσμο.
Κι αυτή η ριμάδα η ζέστη πως με
σκοτώνει…
ΓΑΜΑ ΤΑ με κεφαλαία γράμματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου