Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

ΠΑΝΤΟΥ (εκτός κι αν βρέχει όπως σήμερα…)



Δεν τον καταλαβαίνω. Τον καιρό, λέω, δεν μπορώ να τον καταλάβω. Τι έχει πάθει; Τι ζόρι τραβάει; Τι θέλει να πει ο ποιητής; Πόσο μαλάκας είναι; Προσπαθεί να μου κάνει τα νεύρα μανταλάκια. Αλλά δεν τα καταφέρνει. Κανείς δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα. Βράχος…

Παρασκευή πήγα στο θέατρο Vault. Δεν είδα κάποια παράσταση. Έχει πολύ ωραίο φουαγιέ. Έκατσα στο μπαρ και ήπια δυο ποτά. Ίσως και να ήταν τρία. Εγώ τα δυο θυμάμαι. Συνέχισα στο Ενωδία. Ένα όμορφο μπαρ με καθαρά ποτά και φιλικούς θαμώνες τους οποίους δεν τους νοιάζει ούτε τι φοράς ούτε σε τι κατάσταση βρίσκεσαι. Εκεί, σίγουρα δεν σταμάτησα στα δυο ποτά. Μετά μαύρη μαυρίλα…

Σάββατο πρωί δεν μπορούσα να κεντράρω. Μια πάταγα δεξιά και μια αριστερά. Από τοίχο σε τοίχο. Έκατσα στο Στραγάλι και άκουγα Botox web radio. Μετά στο λόφο με καλή παρέα. Κουβεντούλα και καφεδάκι. Στη συνέχεια για φαγητό στην Κανέλα. Ωραία φάγαμε. Είχα καιρό να πάω. Μετά θέατρο Victoria. Fit : η παράσταση του Δημήτρη Κομνηνού που έκλεψε τις καρδιές όλων μας. Θα συνεχιστεί και το χειμώνα. Να πάτε οπωσδήποτε...

Κυριακή με τη Barbie πήγαμε παραλία. Στο Bolivar. Καθίσαμε στους αναπαυτικούς καναπέδες και αφού παραγγείλαμε λιαζόμασταν σαν τα πρόβατα. Φυσικά οι σφίχτες με τις ρακέτες κάνανε τα αδύνατα δυνατά να μη περάσουν απαρατήρητοι. Το βράδυ είχε θέατρο (πάλι). Elizadeth!!! Η πιο επιτυχημένη παράσταση όλων των εποχών σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά με μια πλειάδα ταλαντούχων πρωταγωνιστών. Γελάσαμε πάρα πολύ και γελάσαμε ακόμα περισσότερο στο δεύτερο μέρος της παράστασης όταν οι ίδιοι οι ηθοποιοί φεύγανε από τη σκηνή απ’ τα γέλια. Εύχομαι να συνεχιστεί για τέταρτη χρονιά. Ακολούθησε μεταμεσονύκτιο δείπνο στο Ρακί Μεζέ του φίλου μου Γιώργου Πλέστη. Φάγαμε μέχρι σκασμού. Λίγο ακόμα και θα μας μάζευαν ασθενοφόρα…

Δευτέρα απόγευμα δίνω τη πρώτη μου ραδιοφωνική συνέντευξη στο Botox web radio στην εκπομπή  New Age του Φαίδωνα Κόχιλα και περνάμε πάρα πολύ ωραία. Το βράδυ ήμουν καλεσμένος στα Σπιτάκια στο Γκάζι στο πάρτι γενεθλίων του Γιώργου Πλέστη και της Ελένης Φιλίνη. Κόσμος, κάμερες, φωτογράφοι, χαμός! Αγαπώ και τους δυο βαθύτατα. Να είναι δυνατοί κι ευτυχισμένοι και να έχουν όλα όσα ονειρεύονται. Λίγο πριν πάμε για ύπνο καθίσαμε στην αυλή του Shamone για ένα ποτό στα γρήγορα. Αυτό το μαγαζί πόσο όμορφο είναι τις καθημερινές…

Σήμερα Τρίτη (Τρίτη δεν είναι σήμερα;) σκέφτομαι να κάτσω σπίτι. Δεν βοηθάει κι ο καιρός καταλαβαίνεις…
                                         




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου