Καλοκαίρι είναι. Στην Αθήνα
βρίσκομαι. Εγώ κι άλλα πόσα εκατομμύρια. Αν, λέω αν, είχα χρήματα σίγουρα θα
ήμουνα σε κάποιο νησί και θα έλιαζα την κορμάρα μου. Το ξενοδοχείο θα είχε
σίγουρα πισίνα, εκεί θα ήμουνα αραχτός όλη τη μέρα και τα βράδια στα σοκάκια
για ρακόμελα…
Χρήματα όμως δεν! Οι τσέπες
αδειανές. Τα ευρώ, λοιπόν, άφαντα οπότε τα θαλάσσια μπάνια μου περιορίζονται
στις παραλίες της Αττικής. Δεν είναι όλες χάλια. Υπάρχουνε και κάποιες που
κολυμπάς άφοβα…
Τα πράγματα όχι και τόσο απλά:
πληρώνω την είσοδό μου στην παραλία, πληρώνω την ξαπλώστρα, πληρώνω την
ομπρέλα, πληρώνω το νερό, πληρώνω τον φραπέ και μου φέρνουνε μαζί το καλαμάκι
δωρεάν…
Ε, όχι! Αυτό πάει πολύ. Αυτό με
θυμώνει. Να πληρώνω τα πάντα και το καλαμάκι δώρο; Τι λέτε ρε παιδιά; Είμαστε
με τα καλά μας; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα τη σήμερον ημέρα…
Απαιτώ να χρεώνουν και το
καλαμάκι. Δεν ξέρω πόσο, αλλά με προσβάλει το γεγονός ότι είναι δωρεάν…
Αν δεν κάνω λάθος, οι τουρίστες
που μας επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι πληρώνουνε τα πάντα και μάλιστα χρυσάφι.
Απορία: το καλαμάκι, γιατί δεν τους το χρεώνουνε;
Το πόρισμα: ο παγωμένος καφές,
κάτω απ’ τον καυτό τον ήλιο, με δωρεάν καλαμάκι, δεν απολαμβάνεται!
Τελεία και παύλα!
Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε
θάλασσες κι ακτές. Για να χαρούμε όλοι μας την καθαρή θάλασσα κι αυτό το
καλοκαίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου