Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

μέρος Θ (εός)



εγώ μίλησα αλλά όπως πάντα κανείς δεν με άκουσε. Ούτε η ξανθούλα μου η οποία έλεγε «Ερμής» και κόλλαγε το στόμα της από τη μαρμελάδα. Απορώ τι του βρήκε…
Η μαγαζάρα των ονείρων μου ήτανε – επιτέλους - έτοιμη. Έλαμπε ολόκληρη λες και φτιάχτηκε από χρυσάφι. Ναι, φυσικά και δεν φτιάχτηκε αλλά μου κόστισε χρυσάφι. Φροντίσαμε να είναι όλα ένα κι ένα. Σαν τα καταστήματα επίπλων ένα πράγμα.

Τα μεγάλα προβλήματα άρχισαν μετά. Το μεγαλύτερο – κατάντησε αηδία -  ήταν το όνομα. Ο Ερμής, αυτό το ταπεινό αγόρι, που κοιτάζει πάντα χαμηλά και όταν ακούσει καλά λόγια για τον εαυτό του κοκκινίζει ολόκληρος, είχε ακόμα μια απαίτηση. Να βαφτίσουμε το σκυλάδικό μου «Θεός». Κανένας παπάς φυσικά δεν δέχτηκε να κάνει τα βαφτίσια ή τα εγκαίνια ή οτιδήποτε anyway.

Σε χρόνο μηδέν, ακριβώς απ’ έξω στήσανε στρατόπεδο καλόγεροι και ψάλτες, παπάδες και παπαδιές, θρησκόληπτοι οι οποίοι απειλούσαν ότι θα βάλουνε λουκέτο αν δεν άλλαζε το όνομα (η ταμπέλα παρεμπιπτόντως έβγαζε μάτι από την αρχή της Συγγρού και κόστισε είκοσι χιλιάρικα).

Για ακόμη μια φορά όλα τα φώτα της δημοσιότητας πέσανε επάνω μας με φόρα. Κάμερες και φωτορεπόρτερ είχανε στήσει γλέντι τρικούβερτο (τους ταΐζαμε πίτσες και πιτόγυρα για να μη τους χάσουμε από πελάτες) και απολάμβαναν τη παράσταση. Διότι για παράσταση επρόκειτο για γέλια μέχρι δακρύων συγκεκριμένα. Η λέξη «αντίχριστοι» ακουγότανε από τα χαράματα μέχρι τα μεσάνυχτα… 

Τα Χριστούγεννα όμως πλησίαζαν και εμείς έπρεπε να κάνουμε πρεμιέρα. Χιλιάδες αφίσες με τη μούρη του Ερμή είχανε σκεπάσει όλη την Αθήνα και τα ραδιόφωνα παίζανε ασταμάτητα τις μεγάλες επιτυχίες του (πλήρωσα και τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς παρακαλώ). Έτσι, είπαμε να κρατήσουμε το όνομα για να μη του χαλάσουμε το χατίρι (πάλι η ξανθούλα μου έβαλε το χεράκι της) και ανακοινώσαμε το grand opening κι ότι βρέξει ας κατεβάσει…

Τα πάντα ήτανε έτοιμα, τα φώτα, τα σκηνικά, τα κοστούμια, η ορχήστρα, το μενού, η κάβα, το προσωπικό. Οι V.I.P βάζανε τα μεγάλα μέσα για να εξασφαλίσουν πρώτο τραπέζι πίστα. Εγώ είχα αγχωθεί γιατί από τότε που πάτησε το πόδι του ο Ερμής στα πάτρια εδάφη συνέχεια δίνω, έπρεπε κάποια στιγμή να αρχίσω να παίρνω.   
   
Και ευτυχώς, αυτή η στιγμή, δεν άργησε να έρθει… 


συνεχίζεται…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΙΡΟΣ» ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 18:00 ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

  Οι Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ και ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου   Μια φορά ήταν ο κ...