Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΑΡΓΗΣΑ ΛΙΓΑΚΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ… ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!

Και είναι και αυτό το κρυολόγημα, που ήταν εκτός προγράμματος και ήρθε απρόσκλητο και με ταλαιπωρεί αφάνταστα. Και πώς να έχω έμπνευση με μάτια που καίνε και δακρύζουν, με μύτη τεραστίων διαστάσεων που τρέχει κι αυτή με τη σειρά της και βουλωμένο όλο το αποχετευτικό σύστημα?

Για εμάς Μανούλα μου γιορτάζεις κάθε μέρα. Και όταν λέω εμάς, εννοώ όλους εμάς. Τον μπαμπά Μωυσή, που τον παντρεύτηκες πριν πολλά πολλά χρόνια και φέρατε στον κόσμο έξι παιδιά. Τη Γεωργία, τη Μαρία, τη Βαγγελία, τη Βασιλεία, το Βασίλη και το μικρό! Πέρασα τα 33 και ακόμα μικρό με αποκαλείτε. Δεν πειράζει. Με κολακεύει πολύ. Οι τρείς από τους έξι παντρεύτηκαν με τη σειρά τους και φέρανε στον κόσμο πέντε παιδιά. Τα εγγόνια σου. Το Γιάννη, το Μωυσή, την Αναστασία, το Μωυσή junior και τη Μαρία…

Χρόνια σου πολλά μανούλα μας. Χρόνια σου αμέτρητα, πολύχρωμα κι ευτυχισμένα. Να ζήσεις να μας καμαρώνεις και εμείς να προσπαθούμε ξανά και ξανά για να σε κάνουμε περήφανη. Ο καθένας με τον τρόπο που μπορεί.

Δεν γράφω άλλα, γιατί κάθε φορά που σου γράφω τα μάτια σου δακρύζουν και αυτό με σκοτώνει. Δεν θέλω να σε βλέπω να κλαίς. Να γελάς θέλω. Συνέχεια.

Κράτησα κάτι για το τέλος. Το αυτονόητο. Σε αγαπάμε πολύ. Όλοι μας. Με όλη μας τη δύναμη. Μέχρι το τέλος του κόσμου. Η αγάπη δεν μετριέται. Όταν είναι αληθινή, υπάρχει και δείχνεται με πράξεις και όχι με λόγια. Ούτε με γράμματα.

Χρόνια σου πολλά Μανούλα…

Ο μικρός

11/5/15



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου