Που λες, παιδί μου, εδώ στην εξοχή μου ηρέμησα και
χαλάρωσα αρκετά θα έλεγα, το φιλοσόφησα το πράγμα. Και είπα στον εαυτό μου.
Κωστή! Το καλοκαίρι ήρθε πουλάκι μου! Γιατί δεν το απολαμβάνεις; Γιατί να αγχώνεσαι;
Γιατί να κουράζεις το μυαλό σου με χίλιες και δυο σκέψεις; Γιατί να πιέζεσαι; Θυμάσαι
τι έγινε πέρσι;
Θυμάμαι, μου απαντώ! Έτρεχα να τα προλάβω όλα μαζί
λες και με κυνηγούσε ο χρόνος (τον μισώ! τον μισώ! τον μισώ!). Ούτε την επιτυχία
του βιβλίου σου δεν απόλαυσες! Καλά να πάθεις!
Φέτος δεν θα περιμένω τα γενέθλιά μου για να μου δώσω
υποσχέσεις. Όλα πάνε από το καλό στο καλύτερο. Το βλέπω κι εγώ μου το λένε και
οι άλλοι. Οι «άλλοι» είναι όλοι αυτοί που με αγαπούν και με φροντίζουν και θέλουν
να με βλέπουν ευτυχισμένο.
Το λοιπόν: Είμαι ευτυχισμένος γιατί πρώτα απ’ όλα έχω
την υγειά μου. Δεύτερον η οικογένειά μου και οι φίλοι μου είναι όλοι καλά. Και τρίτον
η γριά βαλίτσα έχει μπει σε δική της τροχιά και με παρασέρνει σε πολλά πολλά μέρη.
Την αγαπώ βαθύτατα.
Κι έτσι χαλάρωσα, με όλα αυτά τα ωραία πράγματα που
δεν είναι πράγματα, και όπως έλεγε και ο παππούς μου: Όλα καλά! Όλα ανθηρά!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου