Σάββατο 7 Απριλίου 2018

Μικρό μου Πόνυ...



Που πήγε η Άνοιξη; Οεο; Σε ρωτάω – γιατί δεν απαντάς; Τι βροχή και κακό είναι αυτό; Μέχρι τη λαϊκή αγορά πήγα με τη μητέρα μου – λούτσα γίναμε από πάνω μέχρι κάτω. Θέλαμε να πιούμε και καφέ τρομάρα μας. Το Πάσχα ήρθε η Ανάσταση κοντοζυγώνει και αυτή θα πάμε το βράδυ στην εκκλησία και θα αρχίζουν πάλι τα βαρελότα και οι κροτίδες, τουτέστιν το «Χριστός Ανέστη» πάλι δεν θα το ακούσουμε, τζάμπα θα ξελαρυγγιάζεται ο παπάς. Κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας. Άσχετο. Κάπου εδώ έτσι κοφτά κι απότομα το κεφάλαιο της γκρίνιας σταματά. Να ευχηθώ σε όλους τους φίλους και τις φίλες Καλή Ανάσταση με υγεία, δύναμη και πολλή πολλή αγάπη.

Σας αφήνω με αγαπημένο ρεφραίν από τη φίλη μου Πένυ Παπαδάκη:

Κοίτα έναν ήλιο λαμπερό
Κι ας έχει συννεφιά
Μέσα σου είναι η βροχή
Στη σκέψη σου είναι η παγωνιά






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου